சுட்டும் விழி

மான் விழி என்றாய் - உன்னைக் கண்டு மருளும் விழி என்றாய்
மீன்விழி என்றாய் – உன்னிலிருந்து மீளா விழி என்றாய்
அன்பு விழி என்றாய் - உன்மேல் பாயும் அம்பு விழி என்றாய்
மோக விழி என்றாய் - உன்மேல் தீரா தாக விழி என்றாய்
கருணைவிழி என்றாய் – உன்னைக்காணும் காதல் விழி என்றாய்.
சாந்த விழி என்றாய் - உன்னைக் கவர்ந்த காந்த விழி என்றாய்.

என் விழிகளை ஏதேதோ புகழ்ந்தாய் என்னென்னவோ பாடினாய்
பாடினவற்றுள் பிடித்தது எது எனக்கேட்டாய்....
என்னை நீ கேக்க எனை முந்தி பதில் உரைத்தது என் விழி...
என்புற அழகைப் புகழ்ந்த  என் தலைவா  -  நீ அறிவாயா?
அழகென்பது புறம் அல்ல, அகம்..
என்விழிகளின் அக அழகு - இதோ
விரிக்கிறேன் பார்..விவரிக்கிறேன் கேள்...

மூடிய விழிகளால் மெய்யுரைக்க முடியாதென்று
திறந்தே உறங்கும் சுட்டும் விழி நான்!!

சிறுமை கண்டு – உலகின் சிறுமை கண்டு சீற்றம் கொள்ளும் சுட்டும் விழி நான்!!

பேயும் இரங்கும் பெண்மைக்கு பங்கமென்றால்
தீயாய் சுடும் சுட்டும் விழி நான்!!

 உலகைக் காக்கும் உத்தமர்களின்
 உன்னத‍த்திற்கோர் கேடென்றால்
உழன்று கொதித்திடும் சுட்டும் விழி நான்!!

இன்றுவரை போராடி தன்னைக் காக்க
இனியும் போராடும் இயற்கைக்கோர் இன்னலென்றால்
இரைந்தொலிக்கும் சுட்டும் விழி நான்!!

 பூவாய் போற்றிடும் பிஞ்சுமனதில் நஞ்சு விதைக்கும்
வஞ்சகனாம் அரக்கர்தம்மை
வெந்திடச் செய்யும் சுட்டும் விழி நான்!!

களவும் கற்று மறக்கச் சொன்ன
எம் தமிழன்னைக்கு ஓர் இழுக்கென்றால்
எரிதழலாகும் சுட்டும் விழி நான்!!